در اغلب شهرها عدم تخصیص متناسب فضا و مکانیابی بهینه عناصر خدماتی و کالبدی شهر، بهویژه مراکز درمانی (بیمارستان) و تعداد عوامل مؤثر در مکانیابی این مراکز، افزایش روزافزون مشکلات شهری و شهروندان را بهدنبال داشته است و دارد. لذا این امر لزوم استفاده از روشهای مؤثر و سیستمهای اطلاعات مکانی در مکانیابی بهینه این مراکز را بیش از پیش آشکار ساخته است.
در زمینه درک نحوه توزیع و انتشار بیماریها و ارتباط آنها با عوامل محیطی مانند شرایط آب و هوایی، کیفیت آب، وضعیت بهداشتی، فعالیتهای کشاورزی و صنعتی، عوامل آلوده کننده محیط و … GIS میتواندکمک شایانی به پژوهشگران نماید.
بسیاری از تصمیمگیریها در زمینه مراقبتها و برنامهریزیهای سلامت، با مسئله مکان در ارتباط هستند. به عنوان مثال تصمیمگیری در مورد اینکه مراکز بهداشتی بر اساس تعداد، تراکم و مشکلات بهداشتی مردم باید در چه مکانهایی ایجاد شوند و چه نوع خدماتی را به منظور پاسخ مؤثر به نیازهای بهداشتی منطقه باید ارائه کنند. اینها مسایلی هستند که GIS از طریق تحلیل مکانی میتواند به حل آنها کمک کند. از طرف دیگر مشکلات و نیازهای بهداشتی مردم در مکانهای مختلف متفاوت است که این امر ضرورت استفاده از یک ابزار تحلیل کننده و در عین حال انعطافپذیر همچون GIS را ایجاب میکند.
مسئولین و دستاندرکاران اموربهداشتی میتوانند از نقشههای تولیدشده توسط GIS به عنوان یک ابزار سودمند در زمینه پایش و ارزشیابی استفاده کنند و از این طریق توزیع مکانی و تغییرات ایجاد شده در زمینههای مختلف مثل فراوانی بیماریها، وضعیت تسهیلات، شرایط نیروی انسانی و …راموردبررسی وارزیابی قرار دهند. GIS میتواند وضعیت توزیع بیماریها و مشکلات بهداشتی، نحوه ارائه خدمات و وضعیت منابع موجود در شرایط زمانی و مکانی مشخص را نمایش دهد و پایش و ارزشیابی تأثیر برنامهها را تسهیل کند.